Όταν ήμουν φοιτήτρια

Θυμάμαι όταν ήμουν φοιτήτρια που συγκατοικούσα με μια συμφοιτήτρια μου. Με την Μαρία ήμασταν κολλητές, μαζί μέναμε, μαζί διαβάζαμε, μαζί για καφέ, μαζί για ποτά ... Ώσπου βγήκαμε μια μέρα με δύο συμφοιτητές μας και καταλήξαμε εγώ στο σπίτι του Γιάννη ... και ο Δημήτρης στο σπίτι μας με την Μαρία! Όλοι μας περνάγαμε τέλεια! Ήμασταν δυο συγκάτοικοι, που τα είχαν με δυο συγκάτοικους! Όπως καταλαβαίνετε σχεδόν κάθε βράδυ η μια από τις δυο μας, (πότε εγώ, πότε αυτή) μέναμε στο σπίτι των αγοριών και η άλλη παρέμενε σπίτι με το αγόρι της ...
Ένα βράδυ κανονίζουμε να πάω εγώ στο σπίτι των αγοριών και να έρθει ο Δημήτρης να κοιμηθεί με την Μαρία στο δικό μας. Η απόσταση των σπιτιών μας ήταν περίπου 10-15 λεπτά με τα πόδια, και πολλές φορές (όταν πήγαινα στο σπίτι τους) έβλεπα στο δρόμο το Δημήτρη (που ερχόταν στο δικό μας για να μείνει με την Μαρία) και μιλάγαμε λίγο ... τα βασικά: τι κάνεις ... όλα καλά... καλά να περάσετε σήμερα ... να κανονίσουμε να βγούμε όλοι μαζί για ποτό κ.τ.λ.
Εκείνο το βράδυ 5 λεπτά αφού έφυγα για το σπίτι των αγοριών, πιάνει μια βροχή ... κατακλυσμός! Τρέχω σαν την τρελή μέσα στην βροχή, να φτάσω γρήγορα και ο σκατόκαιρος δυναμώνει περισσότερο ... Αστραπές! Μπουμπουνητά! Διακοπές ρεύματος και συναγερμοί καταστημάτων που ούρλιαζαν! Χαμός! Όταν επιτέλους φτάνω στο σπίτι των αγοριών, έχω γίνει μούσκεμα! στάζω! Μπαίνω μέσα ... σκοτάδι (έχει διακοπή ρεύματος) και βλέπω τον Δημήτρη με ένα κερί στο χέρι ...

Εγώ: ''Δεν έφυγες ακόμα?''
Δημήτρης: ''Τι εννοείς?''
Εγώ: ''Ο Γιάννης που είναι?''
Δημήτρης: ''Ο Γιάννης έφυγε για το σπίτι σας!''
Εγώ: ''Πλάκα ΜΕ κάνεις?! Από χθες είπαμε πως απόψε θα έρθω εγώ εδώ και εσύ να πας στη Μαρία! Έχω γίνει μούσκεμα ρε γαμώτο!'' (και βάζω τα κλάματα...)
Δημήτρης: ''Φαντάζομαι πως θα είναι ο Γιάννης τώρα ... Έφυγε χωρίς μπουφάν! ΧΑ ΧΑ !! Έλα βγάλε τα ρούχα σου ... σου φέρνω μια πετσέτα να σκουπιστείς''
Εγώ: ''Μη γελάς! ... Η Μαρία ήθελε να σου κάνει έκπληξη! είναι ολόγυμνη και τις έχω δέσει τα χέρια και τα ποδιά, στο κρεβάτι με σχοινιά και τα μάτια με ένα μαντήλι ... όπως μου ζήτησε πριν φύγω!''
Δημήτρης: ''Πάρε τον Γιάννη δεν έχω μονάδες!''
Εγώ: ''Ούτε εγώ ...''

Έχω βγάλει τα μουσκεμένα ρούχα μου και στέκομαι γυμνή, περιμένοντας να μου δώσει ο Δημήτρης την πετσέτα που κρατά σφιχτά στα χέρια του ... χωρίς να μιλάμε καθόλου κοιτάμε ο ένας μέσα στα μάτια του άλλου, και χιλιάδες σκέψεις μας βομβαρδίζουν...
Σκεφτόμαστε και οι δυο μας τα ίδια: Τον Γιάννη να μπαίνει στο σπίτι μου και να αντικρίζει την δεμένη Μαρία, γυμνή με τα πόδια ορθάνοιχτα πάνω στο κρεβάτι ... Τι θα κάνει? τι θα πει? Αυτή την στιγμή πρέπει να είναι ήδη εκεί ... Γιατί δεν μας παίρνει αυτός τηλέφωνο? και αν δεν έχουν ρεύμα ούτε εκεί? Θα καταλάβει στο σκοτάδι ότι είναι η Μαρία στο κρεβάτι και όχι εγώ? Αν αυτή τη στιγμή η Μαρία βογκάει από καύλα νομίζοντας ότι η γλώσσα που γλύφει το μουνάκι της είναι του Δημήτρη? Γιατί δεν μας παίρνουν τηλέφωνο? Αν αυτή την στιγμή ο Γιάννης μπαινοβγαίνει με δύναμη μέσα της? Τα δευτερόλεπτα μας φαίνονται ώρες ... Ακόμα και αν ένας από τους δυο έχει καταλάβει ... τι θα κάνει? θα το σταματήσει? Ακόμη και αν το έχουν καταλάβει και ο δυο τους ... θα το σταματήσουν? Εμείς τι θα κάναμε στην θέση τους? Αν αυτή τη στιγμή η Μαρία και ο Γιάννης φτάνουν μαζί σε οργασμό? Ποιος φταίει.... ποιον να κατηγορήσεις και γιατί? Όσο περνάει η ώρα και δεν μας περνούν τηλέφωνο, φοβόμαστε ότι οι σκέψεις μας θα επιβεβαιωθούν ...
Ο Δημήτρης πετάει την πετσέτα κάτω και με αρπάζει, κολλάει πάνω μου και ρουφάει τις ρόγες μου! Δεν αντιστάθηκα ... φαινόταν φυσικό! Έχω ανατριχιάσει, έχω κοκαλώσει, νιώθω τα χέρια του Δημήτρη να με χαϊδεύουν παντού και την γλώσσα του να ταξιδεύει στο βρεγμένο ακόμα κορμί μου. Δεν ξέρω γιατί αλλά έχω καυλώσει απίστευτα! Ίσως με την εικόνα του Γιάννη και της Μαρία που φαντάζομαι τι κάνουν ... ίσως λόγο της περίεργης κατάστασης που με έχει φέρει εδώ μπροστά στον Δημήτρη γυμνή και την ''παράνομη ευκαιρία'' που είχα την δυνατότητα να δοκιμάσω!
Με παίρνει στα χέρια του και με οδηγεί στο κρεβάτι ... φιλιόμαστε παθιασμένα ... Πάρε με! Πάρε με τώρα! Γάμα με όπως θα γαμάει τώρα ο Γιάννης τη Μαρία! Η μπόρα δυνάμωνε και εγώ με τον Δημήτρη ήμασταν γυμνοί και οι δυο στο κρεβάτι! Κάναμε ότι θα κάναμε αν ήμασταν στην θέση τους ... Δεν μπορούσαμε άλλωστε να τους κρατήσουμε κακία η μούτρα ... το μόνο που μπορούσαμε να κάνουμε ήταν να περάσουμε καλά...
Η διαφορά μας ήταν ότι εκείνοι τουλάχιστον θα είχαν μια δικαιολογία να μας πουν ( ότι δεν έγινε τίποτα ... ή ότι δεν κατάλαβαν μέχρι το τέλος ... ή ακόμα και αν το είχαν καταλάβει κατά την διάρκεια ότι δεν θα μπορούσαν να σταματήσουν από την καύλα τους!) Εμείς όμως το κάναμε με ανάμικτα συναισθήματα ζήλιας και καύλας μαζί! Δεν μπορούσαμε να περιμένουμε να μάθουμε τι πραγματικά έγινε ... αν το έκαναν η όχι ... ακόμα και αν δεν το είχαν κάνει, θα μας έτρωγε! Πάντα θα υπήρχε στο πίσω μέρος του μυαλού μας η αμφιβολία, ακόμα και αν μας έλεγαν ότι δεν έγινε τίποτα! Τίποτα ποια δεν θα ήταν το ίδιο!
Είχαν περάσει 10 λεπτά και το κρεβάτι έτριζε από την μανία που ο Δημήτρης μπαινόβγαινε μέσα μου, αφού πρώτα με είχε γλείψει κάνοντας με να τρέμω από καύλα και αφού μου έβαλε σχεδόν με το ζόρι μέσα στο στόμα μου την καυλωμένη πούτσα του, πριν προλάβω να πω τίποτα άλλο. Μου έσπρωχνε το κεφάλι με δύναμη ώστε να πνίγομαι καθώς κυριολεκτικά μου γαμούσε το στόμα!
Με γύρισε μπρούμυτα και με πρόσταξε να τουρλώσω το κωλαράκι μου ανοίγοντας τα κωλομέρια μου με τα δυο μου χέρια  ...
Άρχισε να με γαμάει με μίσος ... σαν να έφταιξα εγώ για τη λάθος συνεννόηση που είχε σαν αποτέλεσμα να βρεθεί ο Γιάννης στο σπίτι μου με την Μαρία, και όχι αυτός ...
Με έβριζε (πουτάνα! καριόλα! γαμημένη!), μου χαστούκιζε τα κωλομέρια που είχαν γεμίσει με τα κόκκινα σημάδια των χεριών του ... μου έμπηξε μέσα στην κωλοτρυπίδα μου τον αντίχειρα του και τον μπαινόβγαζε ταυτόχρονα με την κίνηση της πούτσας του μέσα στο μουνάκι μου που έχυνε ασταμάτητα! Ούρλιαξα χύνοντας, τελείωνα, βόγκαγα, τρελαινόμουν ... και ξανά έχυνα και ξανά έχυνα ...
Ακούμε τον Γιάννης να μπαίνει στο σπίτι, την στιγμή που ο Δημήτρης με έχει γονατιστή να του παίρνω πίπα προκειμένου να χύσει μέσα στο στόμα μου!
Είμαστε στο δωμάτιο του Δημήτρη ... η πόρτα είναι μισάνοιχτη και ακούμε κοκαλωμένοι τον Γιάννη να μας φωνάζει από το καθιστικό.

Γιάννης: ''Sorry παιδιά! Εγώ είμαι μην ενοχλήστε ... ξέχασα να πάρω το κινητό μου ... παίρνω και ένα μπουφάν και φεύγω ... έχω ήδη αργήσει πολύ!''
Δημήτρης: ''ΟΚ φίλε ...''
Γιάννης: ''Φεύγω Δημήτρη ... γεια σου Μαρία ... ελπίζω η φίλη σου να έχει μαγειρέψει τίποτα! Χα Χα''

Η πόρτα κλείνει και ο Γιάννης φεύγει με κατεύθυνση το σπίτι μου, περιμένοντας να με δει εκεί ... νομίζοντας ότι στο δωμάτιο ήταν ο Γιάννης με την Μαρία ...

Δημήτρης: ''Τώρα ... τι κάνουμε?''
Εγώ: ''Αν μας πάρουν τηλέφωνο σε 15 λεπτά ... θα έχει λύσει τη Μαρία και θα έχει καταλάβει ότι εγώ ήμουν εδώ μαζί σου ...''
Δημήτρης: ''Ή δεν θα μας πάρουν .... και θα έρθουν και οι δυο μαζί εδώ σε 30-40 λεπτά να μας ξεκατινιάσουν!''
Εγώ: ''Η θα γίνουν τα πράγματα όπως νομίζαμε ότι έχουν γίνει... και θα είμαστε πάτσι!''

Ξανά πήρα στο στόμα μου την σκληρή πούτσα του Δημήτρη, που όλη αυτή την ώρα δεν είχα σταματήσει να του την παίζω ... τον κοίταξα στα μάτια ... και του είπα: ''Γάμα με! Γάμα με ξανά! Γάμα με όπως θα γαμήσει ο Γιάννης τη Μαρία!''

Υ.Σ. Αν σου άρεσε ... έχει και συνέχεια ... ΕΔΩ -> Όταν ήμουν φοιτήτρια #2